(dit is een waar gebeurd verhaal)
Jan Klaassen en de Messias .
In zijn verschoten regenjas zwalkte de man door een
achterafstraatje van Stranraer in Zuidwest Schotland .
Het was in het jaar 1977 dat ik aldaar de avond in fietste.
`s Ochtends vertrokken vanuit Edinburgh.
Ik klampte deze dolende Schot aan en vroeg hem naar de dichtstbijzijnde drinkplaats.
Als door de bliksem getroffen veerde hij op.
Even later was hij bagage.
Achterop gezeten in beschonken toestand , bracht mijn passagier ons naar een buurtkroeg .
Na een paar glazen plat water informeerde ik bij de kastelein naar een plek voor de nacht .
Mijn metgezel , die zich inmiddels ontpopt had als een luidruchtige grapjas , haakte hier op in ,
en opperde gul ; kom met mij mee , mijn zoon!
Thuisgekomen bij deze gastvrije “Jan Klaassen” troffen we in het halfdonkerzijn “Katrijn”aan. Dronken als een tor.
Mijn medereiziger sloeg beide armen breed uiteen ,
zette mij met mijn lange hippieharen in het schemerlicht ,
vervolgens sprak op luide toon de volgende woorden ;
mijn lief , zie hier , ik breng je de verlosser!
Na een dwaas welles nietes spel vol verbijstering en ongeloof ,
bood de vrouw mij uiteindelijk het bed van haar zoon aan.
Die kwam `s nachts thuis. In de olie.
Gelukkig lag ik in de voortuin.
In mijn eigen tent.
Goddank !